صفحه ي اصلي

پست الکترونیک

انجمن

پیغام مدیر :

با سلام خدمت شما بازديدكننده گرامي ، خوش آمدید به سایت من . لطفا براي هرچه بهتر شدن مطالب اين وب سایت ، ما را از نظرات و پيشنهادات خود آگاه سازيد و به ما را در بهتر شدن كيفيت مطالب ياري کنید.

منوی کاربری

عضو شوید

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

منوی اصلی

خبرنامه

براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود

نظر سنجی

از چه هنر پیشه بیشتر خوشتان می آید

لینک دوستان

قالب وبلاگ

دانلود رایگان موزیک و فیلم

جی پی اس موتور

جی پی اس مخفی خودرو

آخرین مطالب

حذف تبلیغات لوکس بلاگ

کد حذف تبلیغات لوکس بلاگ

روش مفيد برای جلوگيری از بی شوهری

کارایی ک یه پسرایرونی عمرا نتونن انجام ندن

شبکه بی سیم خانگی و ایجاد امنیت در آن

آموزش بالا بردن امنیت اینترنت وایرلس (WiFi) و شبکه های بی سیم

آموزش جلوگیری ازهک شدن اینترنت بی سیم

دانلود نرم افزار انجام اتوماتیک کارها Automagic Premium اندروید

دانلود بازی انقلاب کشتی ۳ بعدی اندروید

دانلود بازیGovernor of Poker 2 Premium v1.2.34 اندروید

لگو فیس بوک تغییر کرد

پیوندهای روزانه

اکتیو 2 موزیک [ 220 ]

فروشگاه ساز [ 428 ]

ساختن وبلاگ [ ]

شماره پیمان کارها [ ]

حمل ته لنجی با ضمانت از دبی [ ]

خرید از چین [ ]

قلاده اموزشی ضد پارس سگ [ ]

الوقلیون [ ]

لیست تمام پیوند ها

آمار وب سایت

آمار مطالب

:: کل مطالب : 346
:: کل نظرات : 49

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 12

کاربران آنلاین

آمار بازدید

:: بازدید امروز : 18
:: باردید دیروز : 0
:: بازدید هفته : 18
:: بازدید ماه : 3177
:: بازدید سال : 13083
:: بازدید کلی : 123687

اینترنت

نوشته شده در شنبه 30 شهريور 1392

بازدید : 1485

نویسنده : مدیر وبسایت

نظرات ()

طرحی محاسباتی از بخش کوچکی از شکل شبکه اینترنت. نقطه‌ها در تصویر نشانگر آدرس‌های آی‌پی، و خطوط میان آن‌ها نشانگر خط ارتباط بین دو آی‌پی می‌باشد.

اینترنت (به انگلیسی: Internet)‏ ( مخفف کلمه inter connected network شبکه های به هم مرتبط )را باید بزرگ‌ترین سامانه‌ای دانست که تاکنون به دست انسان طرّاحی، مهندسی و اجرا گردیده‌است. ریشهٔ این شبکهٔ عظیم جهانی به دههٔ ۱۹۶۰باز می گردد که سازمان‌های نظامی ایالات متّحدهٔ آمریکا برای انجام پروژه‌های تحقیقاتی برای ساخت شبکه‌ای مستحکم، توزیع شده و باتحمل خطا سرمایه گذاری نمودند. این پژوهش به همراه دوره‌ای از سرمایه گذاری شخصی بنیاد ملی علوم آمریکا برای ایجاد یک ستون فقرات جدید، سبب شد تا مشارکت‌های جهانی آغاز گردد و از اواسط دههٔ ۱۹۹۰، اینترنت به صورت یک شبکهٔ همگانی و جهان‌شمول در بیاید. وابسته شدن تمامی فعّالیت‌های بشر به اینترنت در مقیاسی بسیار عظیم و در زمانی چنین کوتاه، حکایت از آغاز یک دوران تاریخیِ نوین در عرصه‌های گوناگون علوم، فن‌ّآوری، و به خصوص در نحوه تفکّر انسان دارد. شواهد زیادی در دست است که از آنچه اینترنت برای بشر خواهد ساخت و خواهد کرد، تنها مقدار بسیار اندکی به واقعیت درآمده‌است.

اینترنت سامانه‌ای جهانی از شبکه‌های رایانه‌ای بهم پیوسته‌است که از پروتکل مجموعه پروتکل اینترنت برای ارتباط با یکدیگر استفاده می‌نمایند. به عبارت دیگر اینترنت، شبکه شبکه هاست که از میلیون‌ها شبکه خصوصی، عمومی، دانشگاهی، تجاری و دولتی در اندازه‌های محلی و کوچک تا جهانی و بسیار بزرگ تشکیل شده‌است که با آرایه وسیعی از فناوریهای الکترونیکی و نوری به هم متصل گشته‌اند. اینترنت در برگیرنده منابع اطلاعاتی و خدمات گسترده ایست که برجسته‌ترین آنها وب جهان‌گستر و رایانامه می‌باشند. سازمان‌ها، مراکز علمی و تحقیقاتی و موسسات متعدد، نیازمند دستیابی به شبکه اینترنت برای ایجاد یک وب‌گاه، دستیابی از راه دور وی‌پی‌ان، انجام تحقیقات و یا استفاده از سیستم رایانامه، می‌باشند. بسیاری از رسانه‌های ارتباطی سنتی مانند تلفن و تلویزیون نیز با استفاده از اینترنت تغییر شکل داده‌اند ویا مجدداً تعریف شده اندو خدماتی جدید همچون صدا روی پروتکل اینترنت و تلویزیون پروتکل اینترنت ظهور کردند. انتشار روزنامه نیز به صورت وب‌گاه، خوراک وب و وب‌نوشت تغییر شکل داده‌است. اینترنت اشکال جدیدی از تعامل بین انسانها را از طریق پیام‌رسانی فوری، تالار گفتگو و شبکه‌های اجتماعی بوجود آورده‌است.

در اینترنت هیچ نظارت مرکزی چه بر امور فنّی و چه بر سیاست‌های دسترسی و استفاده وجود ندارد. هر شبکه تشکیل دهنده اینترنت، استانداردهای خود را تدوین می‌کند. تنها استثنا در این مورد دو فضای نام اصلی اینترنت، نشانی پروتکل اینترنت و سامانه نام دامنه است که توسط سازمانی به نام آیکان مدیریت می‌شوند. وظیفه پی بندی و استاندارد سازی پروتکل‌های هسته‌ای اینترنت، IPv4 و IPv6 بر عهده گروه ویژه مهندسی اینترنت است که سازمانی بین‌المللی و غیرانتفاعی است و هر فردی می‌تواند در وظایفشان با آن مشارکت نماید.

محتویات

واژه‌شناسی

در زبان انگلیسی واژه ی Intrnet هنگامی که به شبکه جهانی مبتنی بر پروتکل IP اطلاق می گردد، با حرف بزرگ در اول کلمه، نوشته می شود.
در رسانه ها فرهنگ عامه، گاه با اینترنت به صورت یک مقوله عمومی و مرسوم برخورد کرده و آن را با حرف تعریف و به صورت حروف کوچک می نگارند(the internet)
در برخی منابع بزرگ نوشتن حرف اول را به دلیل اسم بودن آن جایز می دانند نه برای صفت بودن این واژه.
واژهٔ لاتین the Internet چنانچه به شبکهٔ جهانی اینترنت اشاره کند، اسم خاص است و حرف اوّلش با حروف بزرگ آغاز می‌شود(I). اگر حرف اوّل آن کوچک باشد می‌تواند به عنوان شکل کوچک شده کلمه Internetwork برداشت شود که به معنی است. واژه "ابر" نیز به صورت استعاری، به ویژه در ادبیات رایانش ابری و ، برای اشاره به اینترنت به کار می‌رود.

اینترنت در برابر وب

غالباً در گفتگوهای روزمره از دو واژهٔ "وب" و "اینترنت"، به اشتباه، بدون تمایز زیادی استفاده می‌شود، امااین دو واژه معانی متفاوتی دارند. اینترنت یک سامانه ارتباطی جهانی برای داده هاست، زیرساخت‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری است که رایانه‌ها در سراسر جهان به یک‌دیگر متصل می‌سازد. در مقابل، وب یکی از خدماتی (سرویس)است که بر روی اینترنت ارائه می‌شود و برای ارتباط از شبکه اینترنت بهره می‌جوید. وب مجموعه ای از نوشته های به هم پیوسته(web page) است که به کمک ابرپیوندها و (URL) به یکدیگر پیوند خورده‌اند.
وب شامل سرویس های دیگر مانند رایانامه، انتقال فایل(پروتکل اف‌تی‌پی)، و است.
خدمات(سرویس) های یاد شده بر روی شبکه های مستقل و جدا از اینترنت نیز در دسترس هستند. وب به عنوان لایه ای در بالای اینترنت قرار گرفته و سطح بالاتری نسبت به آن قرار دارد.

تاریخچه

نوشتار اصلی: تاریخ اینترنت

افتتاح پروژه اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی زنگ خطر را برای ایالات متحده به صدا درآورد تا با تأسیس آرپا یا موسسه پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته در سال ۱۹۵۸ (میلادی) پیشروی در زمینه فناوری را بازیابد.^[۱]^[۲] آرپا اداره فناوری پردازش اطلاعات (IPTO) را تاسیس نمود تا پروژه SAGE راکه برای اولین بار سامانه‌های رادار سراسر کشور را با هم شبکه کرده بود پیشتر برد. هدف IPTO دست یافتن به راههایی برای پاسخ به نگرانی ارتش امریکا در باره قابلیت مقاومت شیکه‌های ارتباطیشان را پاسخ دهد، و به عنوان اولین اقدام رایانه هایشان را در پنتاگون، کوه چاین و دفتر مرکزی فرماندهی راهبردی هوایی (SAC) را به یکدیگر متصل سازد.جی.سی.آر لیکلایدر که از ترویج کنندگان شبکه جهانی بود به مدیریت IPTO رسید.لیکلایدر در سال ۱۹۵۰ (میلادی) پس از علاقه‌مند شدن به فناوری اطلاعات از آزمایشگاه روانشناسی صدا در دانشگاه هاروارد به ام آی تی رفت. در ام آی تی او در کمیته‌ای مشغول به خدمت شد که آزمایشگاه لینکلن را تاسیس کرد و بر روی پروژه SAGE کار می‌کرد. در سال ۱۹۵۷ (میلادی) او نایب رئیس شرکت بی بی ان (BBN) شد. در آنجا بود که اولین محصول PDP-۱ را خرید و نخستین نمایش عمومی اشتراک زمانی را هدایت نمود.

پروفسور در کنار یکی از اولین (به انگلیسی: Interface Message Processor)‏ در دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس

در IPTO جانشین لیکلایدر ایوان ساترلند، در سال ۱۹۶۵ (میلادی)، لارنس رابرتس را بر آن گماشت که پروژه‌ای را برای ایجاد یک شبکه آغاز نماید و رابرتس پایه این فناوری را کار پل باران نهاد.^[۳] پل باران مطالعه جامعی را برای نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا منتشر کرده بود که در آن پیشنهاد داده بود که برای دستیابی به استحکام و مقاومت در برابر حوادث از راه‌گزینی بسته کوچک استفاده شود. رابرتس در آزمایشگاه لینکلن ام آی تی کار کرده بود که هدف اولیه از تاسیس آن، پروژه SAGE بود. لئونارد کلینراک استاد دانشگاه کالیفرنیا تئوریهای زیربنایی شبکه‌های بسته را در سال ۱۹۶۲ (میلادی) و را در سال ۱۹۶۷ (میلادی) ارائه کرده بود، مفاهیمی که زمینه ساز گسترش اینترنت به شکل امروزی آن شدند.

جانشین ساترلند، رابرت تیلور، رابرتس را قانع نمود که موفقیت‌های اولیه‌اش در زمینه راه‌گزینی بسته کوچک را گسترش دهد و بیاید و دانشمند ارشد IPTO شود.در آنجا رابرتس گزارشی با نام "شبکه‌های رایانه‌ای منابع مشترک" به تیلور داد، که در ژوئیه ۱۹۶۸ (میلادی) م.رد تایید او قرار گرفت و زمینه ساز آغاز کار آرپانت در سال بعد شد. پس از کار فراوان، سرانجام در ۲۹ اکتبر ۱۹۶۹ دو گره اول آنچه که بعدها آرپانت شد به هم متصل شدند.این اتصال بین مرکز سنجش شبکه کلینراک در دانشکده مهندسی و علوم کاربردی UCLA و سامانه NLS داگلاس انگلبرت در موسسه تحقیقاتی SRI International در پارک منلو در کالیفرنیا برقرار شد. سومین مکان در آرپانت مرکز ریاضیات تعاملی Culler-Fried در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا بود و چهارمی دپارتمان گرافیک دانشگاه یوتا بود. تا پایان سال ۱۹۷۹ (میلادی) پانزده مکان مختلف به آرپانت جوان پیوسته بودند که پیام آور رشدی سریع بود. آرپانت تنها یکی از اجداد اینترنت امروزی بود. در تلاشی جداگانه، دونالد دیویز نیز، در آزمایشگاه ملی فیزیک انگلیس مفهوم راه‌گزینی بسته کوچک را کشف کرده بود. اونخستین بار آن را در ۱۹۶۵ (میلادی) مطرح نمود. کلمات بسته و راهگزینی بسته در واقع توسط او ابداع شدند و بعدها توسط استانداردها پذیرفته و به کار گرفته شدند. دیویز همچنین یک شبکه راهگزینی بسته به نام Mark I در سال ۱۹۷۰ (میلادی) درانگلستان ساخته بود.^[۴] به دنبال نمایش موفق راهگزینی بسته در آرپانت(ARPANET)؛ در سال ۱۹۷۸، اداره پست بریتانیا، (به انگلیسی: International Packet Switched Service)‏ خوانده می‌شد. مجموعه شبکه‌های X.۲۵ از اروپا و آمریکا گسترش یافت و تا سال ۱۹۸۱ کانادا، هنگ کنگ و استرالیا ر در بر گرفته بود.استانداردهای راهگزینی بسته X.۲۵ را "کميته مشاوره بين المللی تلگراف و تلفن(CCITT)" - که امروزه به نام

آرپانت اولیه بر روی (به انگلیسی: Network Control Program)‏ کارمی کرد، استانداردی که در دسامبر ۱۹۷۰ توسط تیمی به نام "گروه کاری شبکه(NWG)" به مدیریت (به انگلیسی: Steve Crocker)‏ طراحی و پیاده سازی شد. برای پاسخگویی به رشد سریع شبکه که مرتباً مکانهای بیشتری بدان متصل می‌شد، وینتون سرف (به انگلیسی: Vinton Cerf)‏ و باب کان (به انگلیسی: Bob Kahn)‏ اولین توصیف پروتکلهای TCP را که امروزه به گستردگی استفاده می‌شوند در خلال سال ۱۹۷۳ ارائه دادند و در مه ۱۹۷۴ مقاله‌ای در این باب منتشر نمودند. به کاربردن واژه اینترنت برای توصیف یک یکتای جهانی از دسامبر ۱۹۷۴ با انتشار RFC ۶۷۵ آغاز شد.این RFC اولین توصیف کامل مشخصات TCP بود که توسط وینتون سرف، یوگن دالال و کارل سانشاین در آن زمان در نوشته شد. در خلال نه سال یعدی کار تا آنجا پیش رفت که پروتکلها تصحیح شدندو بر روی بسیاری از سیستم‌های عامل پیاده سازی شدند.اولین شبکه برپایه بسته پروتکل اینترنت(TCP/IP) از اول ژانویه ۱۹۸۳ وقتی که همه ایستگاههای متصل به آرپا پروتکلهای قدیمی NCP را با TCP/IP جایگزین کردند، شروع به کار نمود. در سال ۱۹۸۵ بنیاد ملی علوم آمریکا(NFS) ماموریت ساخت کیلوبیت بر ثانیه(Kbps) - با استفاده از رایانه‌های "" (به انگلیسی: Fuzzball router)‏ را به مخترع این رایانه‌ها، (به انگلیسی: David L. Mills)‏ سپرد. یک سال بعد NFS تبدیل به شبکه پرسرعت تر ۱٫۵ مگابیت بر ثانیه ( Mbps) را نیز پشتیبانی می‌کرد. دنیس جنینگ، مسئول برنامه ابرکامپیدتردرNFS تصمیمی کلیدی در مورد استفاده از پروتکلهای TCP/IP ارائه شده توسط DARPA گرفت. گشایش شبکه به دنیای تجاری در سال ۱۹۸۸ آغاز شد.شورای شبکه بندی فدرال ایالات متحده در آن سال با اتصال NFSNET به سامانه تجاری موافقت نمودو این اتصال در تابستان ۱۹۸۹ برقرارشد. سایر خدمات پست الکترونیکی تجاری(مانند OnTyme,Compuserve,Telemail ) نیز به زودی متصل شدند. در آن سال سه ارائه دهنده سرویس اینترنت(ISP) بوجود آمدند : یوزنت, بیت‌نت بسیاری از شبکه‌های متنوع تجاری و آموزشی دیگر همچون دسترسی با شماره‌گیری (به انگلیسی: Dial-up Access)‏ را به صورت رایگان در شهرهایی در سراسر امریکا فراهم ساخته بود.این شبکه سرانجام در دهه ۱۹۸۰، با محبوبیت روزافزون TCP/IP به سایرین متصل شد. فابلیت TCP/IP برای کار با هر نوع شبکه ارتباطی از پیش موجود، سبب رشد آسانتر آن می‌گشت؛ اگر چه که رشد سریع اینترنت در وهله اول ناشی از در دسترس بودن مسبریابهای استاندارد تجاری از طرف بسیاری از شرکتها، در دسترس بودن تجهیزات تجاری اترنت(به انگلیسی: Ethernet)‏ برای ساخت شبکه‌های محلی و پیاده سازیهای گسترده و استانداردسازی TCP/IP در یونیکس]](به انگلیسی: Unix)‏ و بسیاری سیستم عاملهای دیگر بود.

این رایانه نکست توسط تیم برنرز لی در سرن به عنوان اولین وب سرور دنیا استفاده شد.

اگرچه بسیاری از کاربردها و رهنمودهایی که اینترنت را ممکن ساخت به مدت تقریباً دو دهه وجو داشتند، امااین شبکه تا دهه ۱۹۹۰ هنوز چهره‌ای همگانی نداشت. در ششم آگوست ۱۹۹۱، سرن - سازمان اروپایی پژوهش در باره ذرات - پروژه وب جهان گستر(World Wide Web) را به اطلاع عموم رساند. وب توسط دانشمندی انگلیسی به نام تیم برنرز لی(به انگلیسی: Sir Tim Berners-Lee)‏ در سال ۱۹۸۹ اختراع شد.یکی از مرورگرهای وب محبوب اولیه علمی , ,

رایانه

نوشته شده در شنبه 30 شهريور 1392

بازدید : 1436

نویسنده : مدیر وبسایت

نظرات ()

تصویری از یک هاردیسک

تصویری از یک رایانه، صفحه نمایشگر(Monitor) نقش خروجی و صفحه کلید(keyboard) نقش ورودی را دارد.

ابررایانهٔ کلمبیا در مرکز تحقیقات آمِس، ناسا.

رایانه^[۱] یا کامپیوتر (به انگلیسی: computer)‏ ماشینی است که از آن برای پردازش اطلاعات استفاده می‌شود.

محتویات

نام

در زبان انگلیسی «کامپیوتر» به دستگاه خودکاری می‌گفتند که محاسبات ریاضی را انجام می‌داد. بر پایهٔ «واژه‌نامه ریشه‌یابی Barnhart Concise» واژهٔ کامپیوتر در سال ۱۶۴۶ به زبان انگلیسی وارد گردید که به معنی «شخصی که محاسبه می‌کند» بوده‌است و سپس از سال ۱۸۹۷ به ماشین‌های محاسبه مکانیکی گفته می‌شد. در هنگام جنگ جهانی دوم «کامپیوتر» به زنان نظامی انگلیسی و آمریکایی که کارشان محاسبه مسیرهای شلیک توپ‌های بزرگ جنگی به وسیله ابزار مشابهی بود، اشاره می‌کرد^{[نیازمند منبع]}.

البته در اوایل دهه ۵۰ میلادی هنوز اصطلاح ماشین حساب (computing machines) برای معرفی این ماشین‌ها به‌کار می‌رفت. پس از آن عبارت کوتاه‌تر کامپیوتر (computer) به‌جای آن به‌کار گرفته شد. ورود این ماشین به ایران در اوائل دهه ۱۳۴۰ بود و در فارسی از آن زمان به آن «کامپیوتر» می‌گفتند. واژه رایانه در دو دهه اخیر در فارسی رایج شده است.

برابر این واژه در زبان‌های دیگر حتماً همان واژه زبان انگلیسی نیست. در زبان فرانسوی واژه "ordinateur"، که معادل «سازمان‌ده» یا «ماشین مرتب‌ساز» می‌باشد به‌کار می‌رود. در اسپانیایی "ordenador" با معنایی مشابه استفاده می‌شود، همچنین در دیگر کشورهای اسپانیایی زبان computadora بصورت انگلیسی‌مآبانه‌ای ادا می‌شود. در پرتغالی واژه computador به‌کار می‌رود که از واژه computar گرفته شده و به معنای «محاسبه کردن» می‌باشد. در ایتالیایی واژه "calcolatore" که معنای ماشین حساب بکار می‌رود که بیشتر روی ویژگی حسابگری منطقی آن تاکید دارد. در سوئدی رایانه "dator" خوانده می‌شود که از "data" (داده‌ها) برگرفته شده‌است. به فنلاندی "tietokone" خوانده می‌شود که به معنی «ماشین اطلاعات» می‌باشد. اما در زبان ایسلندی توصیف شاعرانه‌تری بکار می‌رود، «tölva» که واژه‌ایست مرکب و به معنای «زن پیشگوی شمارشگر» می‌باشد. در چینی رایانه «dian nao» یا «مغز برقی» خوانده می‌شود. در انگلیسی واژه‌ها و تعابیر گوناگونی استفاده می‌شود، به‌عنوان مثال دستگاه داده‌پرداز («data processing machine»).^{[نیازمند منبع]} اما اکنون اکثر انسان‌ها کامپیوتر را مهمترین نیاز بشر می‌دانند. کامپیوتر در زبان فارسی به رایانه معروف است.

معنای واژهٔ فارسی رایانه

واژهٔ رایانه از مصدر رایانیدن ساخته شده که در فارسی میانه به شکلِ rāyēnīdan و به معنای «سنجیدن، سبک و سنگین کردن، مقایسه کردن» یا «مرتّب کردن، نظم بخشیدن و سامان دادن» بوده‌است.^{[نیازمند منبع]} این مصدر در زبان فارسی میانه یا همان پهلوی کاربرد فراوانی داشته و مشتق‌های زیادی نیز از آن گرفته شده بوده. در زبان فارسی نو یا همان فارسی (دری) این فعل و مشتق‌هایش به کار نرفته‌اند.^{[نیازمند منبع]} برایِ مصدر رایانیدن/ رایاندن در فرهنگ واژهً دهخدا چنین آمده:

رایاندن: [ دَ ] (مص) رهنمائی نمودن به بیرون. هدایت کردن. (ناظم الاطباء). اما در مآخذ دیگر دیده نشد.^{[نیازمند منبع]}

و گویا تنها در فرهنگ ناظم الاطبا آمده‌است.

شکلِ فارسی میانهٔ این واژه rāyēnīdan بوده و اگر می‌خواسته به فارسی نو برسد به شکل رایانیدن/ رایاندن درمی‌آمده. (بسنجید با واژه‌یِ فارسیِ میانه‌یِ āgāhēnīdan که در فارسیِ نو آگاهانیدن/ آگاهاندن شده‌است).

این واژه از ریشه‌یِ فرضیِ ایرانیِ باستانِ –radz* است که به معنایِ «مرتّب کردن» بوده. این ریشه به‌صورتِ –rad به فارسیِ باستان رسیده و به شکلِ rāy در فارسیِ میانه (پهلوی) به‌کار رفته. از این ریشه ستاک‌هایِ حالِ و واژه‌هایِ زیر در فارسیِ میانه و نو به‌کار رفته‌اند:

-ā-rādz-a*یِ ایرانیِ باستان> -ā-rāy ِ فارسی میانه که در واژه‌یِ آرایشِ فارسیِ نو دیده می‌شود.
-pati-rādz-a*یِ ایرانیِ باستان> -pē-rāy ِ فارسی میانه که در واژه‌یِ پیرایشِ فارسیِ نو دیده می‌شود؛ و
-rādz-ta*یِ ایرانیِ باستان> rāst ِ فارسی میانه که در واژه‌یِ راستِ فارسیِ نو دیده می‌شود.

این ریشه‌یِ ایرانی از ریشه‌یِ هندواروپاییِ -reĝ* به معنایِ «مرتّب کردن و نظم دادن» آمده‌است. از این ریشه در

هندی rāj-a به معنیِ «هدایت‌کننده، شاه» (یعنی کسی که نظم می‌دهد)؛
لاتینی rect-us به معنیِ «راست، مستقیم»،
فرانسه di-rect به معنیِ «راست، مستقیم»،
آلمانی richt به معنیِ «راست، مستقیم کردن» و
انگلیسی right به معنیِ «راست، مستقیم، درست»

برجای مانده‌است.

در فارسیِ نو پسوندِ -ـه (= /e/ در فارسی رسمی ایران و /a/ در فارسی رسمی افغانستان و تاجیکستان) را به ستاکِ حالِ فعل‌ها می‌چسبانند تا نامِ ابزارِ آن فعل‌ها به‌دست آید (البته با این فرمول مشتق‌های دیگری نیز ساخته می‌شود، امّا در اینجا تنها نامِ ابزار مدِّ نظر است)؛ برای نمونه از

مالـ- (یعنی ستاکِ حالِ مالیدن) + -ـه، ماله «ابزار مالیدنِ سیمان و گچِ خیس»
گیر- (یعنی ستاکِ حالِ گرفتن) + -ـه، گیره «ابزار گرفتن»
پوشـ- (یعنی ستاکِ حالِ پوشیدن) + -ـه، پوشه «ابزار پوشیدن» (خود را جایِ کاغذهایی بگذارید که پوشه را می‌پوشند!)
رسانـ- (یعنی ستاکِ حالِ رساندن) + -ـه، رسانه «ابزار رساندنِ اطّلاعات و برنامه‌هایِ دیداری و شنیداری»

حاصل می‌گردد.

در فارسیِ نو پسوندِ -ـه (= e- یا همان a-) را به ستاکِ حالِ "رایانیدن" یعنی رایانـ- چسبانده‌اند تا نامِ ابزارِ این فعل ساخته شود؛ یعنی "رایانه" به معنایِ «ابزارِ نظم بخشیدن و سازماندهی (ِ داده‌ها)» است.

سازندگان این واژه به واژه‌یِ فرانسویِ این مفهوم، یعنی ordinateurتوجّه داشته‌اند^[۲] که در فرانسه از مصدرِ ordre«ترتیب و نظم دادن و سازمان بخشیدن» ساخته شده. به هرحال، معنادهیِ واژه‌یِ رایانه برایِ این دستگاه جامع‌تر و رساتر از کامپیوتر است. یادآور می‌شود که computerبه معنایِ «حسابگر» یا «مقایسه‌گر» است، حال آن‌که کارِ این دستگاه براستی فراتر از "حساب کردن" است.

تاریخچه

نوشتار اصلی: تاریخچه رایانه

در گذشته دستگاه‌های مختلف مکانیکی ساده‌ای مثل و چرتکه نیز رایانه خوانده می‌شدند. در برخی موارد از آن‌ها به‌عنوان رایانه قیاسی نام برده می‌شود. البته لازم به ذکر است که کاربرد واژهٔ رایانه آنالوگ در علوم مختلف بیش از این است که به چرتکه و خطکش محاسبه محدود شود. به طور مثال در علوم الکترونیک، مخابرات و کنترل روشی برای محاسبه مشتق و انتگرال توابع ریاضی و معادلات دیفرانسیل توسط تقویت کننده‌های عملیاتی، مقاومت، سلف و خازن متداول است که به مجموعهٔ سیستم مداری Analog Computer گفته می‌شود ^[۳]. چرا که برخلاف رایانه‌های رقمی، اعداد را نه به‌صورت اعداد در پایه دو بلکه به‌صورت کمیت‌های فیزیکی متناظر با آن اعداد نمایش می‌دهند. چیزی که امروزه از آن به‌عنوان «رایانه» یاد می‌شود در گذشته به عنوان « (دیجیتال)» یاد می‌شد تا آن‌ها را از انواع «رایانه آنالوگ» جدا سازند.

به تصریح دانشنامه انگلیسی ویکی‌پدیا، بدیع‌الزمان ابوالعز بن اسماعیل بن رزاز جَزَری (درگذشتهٔ ۶۰۲ ق.) یکی از نخستین ماشین‌های اتوماتا را که جد رایانه‌های امروزین است، ساخته بوده‌است. این مهندس مکانیک مسلمان از دیاربکر در شرق آناتولی بوده‌است. رایانه یکی از دو چیز برجسته‌ای است که بشر در سدهٔ بیستم اختراع کرد. دستگاهی که بلز پاسکال در سال ۱۶۴۲ ساخت اولین تلاش در راه ساخت دستگاه‌های محاسب خودکار بود. پاسکال آن دستگاه را که پس از چرتکه دومیت ابزار ساخت بشر بود، برای یاری رساندن به پدرش ساخت. پدر وی حسابدار دولتی بود و با کمک این دستگاه می‌توانست همه اعدادشش رقمی را با هم جمع و تفریق کند.^[۴]

لایبنیتز ریاضی‌دان آلمانی نیز از نخستین کسانی بود که در راه ساختن یک دستگاه خودکار محاسبه کوشش کرد. او در سال ۱۶۷۱ دستگاهی برای محاسبه ساخت که کامل شدن آن تا ۱۹۶۴ به درازا کشید. همزمان در انگلستان در سال ۱۶۷۳ دستگاهی ساخت که جمع و تفریق و ضرب می‌کرد.[۴]

در سدهٔ هجدهم میلادی هم تلاش‌های فراوانی برای ساخت دستگاه‌های محاسب خودکار انجام شد که بیشترشان نافرجام بود. سرانجام در سال ۱۸۷۵ میلادی نخستین دستگاه محاسب را که هر چهار عمل اصلی را انجام می‌داد، به نام خود ثبت کرد.^[۴]

از جمله تلاش‌های نافرجامی که در این سده صورت گرفت، مربوط به چارلز ببیج ریاضی‌دان انگلیسی است. وی در آغاز این سده در سال ۱۸۱۰ در اندیشهٔ ساخت دستگاهی بود که بتواند بر روی اعداد بیست و شش رقمی محاسبه انجام دهد. او بیست سال از عمرش را در راه ساخت آن صرف کرد اما در پایان آن را نیمه‌کاره رها کرد تا ساخت دستگاهی دیگر که خود آن را می‌نامید آغاز کند. او می‌خواست دستگاهی برنامه‌پذیر بسازد که همه عملیاتی را که می‌خواستند دستگاه برروی عددها انجام دهد، قبلا برنامه‌شان به دستگاه داده شده باشد. قرار بود عددها و درخواست عملیات برروی آن‌ها به یاری کارت‌های سوراخ‌دار وارد شوند. بابیچ در سال ۱۸۷۱ مرد و ساخت این دستگاه هم به پایان نرسید.[۴]

کارهای بابیچ به فراموشی سپرده شد تا این که در سال ۱۹۴۳ و در بحبوحه جنگ جهانی دوم دولت آمریکا طرحی سری برای ساخت دستگاهی را آغاز کرد که بتواند مکالمات رمزنگاری‌شدهٔ آلمانی‌ها را رمزبرداری کند. این مسئولیت را شرکت آی‌بی‌ام و دانشگاه هاروارد به عهده گرفتند که سرانجام به ساخت دستگاهی به نام [۴]

تعریف داده و اطلاعات

داده به آن دسته از ورودی‌هایی خام گفته می‌شود که برای پردازش به رایانه ارسال می‌شوند.

اطّلاعات به داده‌های پردازش شده می‌گویند.

رایانه‌ها چگونه کار می‌کنند؟

از زمان رایانه‌های اولیه که در سال ۱۹۴۱ ساخته شده بودند تا کنون فناوری‌های دیجیتالی رشد نموده‌است، معماری فون نوِیمن یک رایانه را به چهار بخش اصلی توصیف می‌کند: واحد محاسبه و منطق (Arithmetic and Logic Unit یا ALU)، واحد کنترل یا حافظه، و ابزارهای ورودی و خروجی (که جمعا I/O نامیده می‌شود). این بخش‌ها توسط اتصالات داخلی سیمی به نام

حافظه

تصویری از یک هارددیسک

در این سامانه، حافظه بصورت متوالی شماره گذاری شده در خانه‌ها است، هرکدام محتوی بخش کوچکی از داده‌ها می‌باشند. داده‌ها ممکن است ترانزیستورهای واقعی و مدار مجتمع‌ها با میلیون‌ها فیوز نیمه هادی یا MOSFETهایی با عملکردی شبیه ظرفیت خازنی روی یک تراشه تنها).

پردازش

تصویری از یک CPU یا واحد پردازشگر مرکزی

واحد محاسبه و منطق یا ALU دستگاهی است که عملیات پایه مانند چهار عمل اصلی حساب (جمع و تفریق و ضرب و تقسیم)، عملیات قیاسی (برای مثال مقایسه دو بایت برای شرط برابری) و دستورات انتصابی برای مقدار دادن به یک متغیر را انجام می‌دهد. این واحد جائیست که «کار واقعی» در آن صورت می‌پذیرد.

البته CPUها به دو دسته کلی RISC و CISC تقسیم بندی می‌شوند. نوع اول پردازش‌گرهای مبتنی بر اعمال ساده هستند و نوع دوم پردازشگرهای مبتنی بر اعمال پیچیده می‌باشند. پردازشگرهای مبتنی بر اعمال پیچیده در واحد محاسبه و منطق خود دارای اعمال و دستوراتی بسیار فراتر از چهار عمل اصلی یا منطقی می‌باشند. تنوع دستورات این دسته از پردازنده‌ها تا حدی است که توضیحات آن‌ها خود می‌تواند یک کتاب با قطر متوسط ایجاد کند. پردازنده‌های مبتنی بر اعمال ساده اعمال بسیار کمی را پوشش می‌دهند و در حقیقت برای برنامه‌نویسی برای این پردازنده‌ها بار نسبتاً سنگینی بر دوش برنامه‌نویس است. این پردازنده‌ها تنها حاوی ۴ عمل اصلی و اعمال منطقی ریاضی و مقایسه‌ای به علاوه چند دستور بی‌اهمیت دیگر می‌باشند. هرچند ذکر این نکته ضروری است که دستورات پیچیده نیز از ترکیب تعدادی دستور ساده تشکیل شده‌اند و برای پیاده‌سازی این دستورات در معماری‌های مختلف از پیاده‌سازی سخت‌افزاری(معماری CISC) و پیاده‌سازی نرم‌افزاری(معماری RISC) استفاده می‌شود.

(قابل ذکر است پردازنده‌های اینتل از نوع پردازنده مبتنی بر اعمال پیچیده می‌باشند.)

واحد کنترل همچنین این مطلب را که کدامین بایت از حافظه حاوی واحد محاسبه و منطق اعلام می‌کند که کدام عمل اجرا و از حافظه دریافت شود و نتایج به بخش اختصاص داده شده از حافظه ارسال گردد. بعد از یک بار عمل، واحد کنترل به دستورالعمل بعدی باشد که به رایانه اعلام می‌کند دستورالعمل بعدی در خانه دیگر قرار گرفته‌است).

ورودی/خروجی

تصویری از یک رایانه، صفحه نمایشگر(Monitor) نقش خروجی و صفحه کلید(keyboard) نقش ورودی را دارد.

بخش ورودی/خروجی (I/O) این امکان را به رایانه می‌دهد تا اطلاعات را از جهان بیرون تهیه و نتایج آن‌ها را به همان جا برگرداند. محدوده فوق العاده وسیعی از دستگاه‌های ورودی/خروجی وجود دارد، از خانواده آشنای صفحه‌کلیدها، نمایشگرها، موشواره mouse، قلم نوری، چاپگرها (printer)، اسکنرها، انواع لوح‌های فشرده(CD, DVD) را نام برد).

چیزی که تمامی دستگاه‌های عمومی در آن اشتراک دارند این است که آن‌ها رمزکننده اطلاعات از نوعی به نوع دیگر که بتواند مورد استفاده سیستم‌های رایانه دیجیتالی قرار گیرد، هستند. از سوی دیگر، دستگاه‌های خروجی آن اطلاعات به رمز شده را رمزگشایی می‌کنند تا کاربران آن‌ها را دریافت نمایند. از این رو یک سیستم رایانه دیجیتالی یک نمونه از یک می‌باشد.

دستورالعمل‌ها

هر رایانه تنها دارای یک مجموعه کم تعداد از محتوای خانه ۱۲۳ را در خانه ۴۵۶ کپی کن!»، «محتوای خانه ۶۶۶ را با محتوای خانه ۰۴۲ جمع کن، نتایج را در خانه ۰۱۳ کن!»، «اگر محتوای خانه ۹۹۹ برابر با صفر است، به دستورالعمل واقع در خانه ۳۴۵ رجوع کن!».

دستورالعمل‌ها در داخل رایانه بصورت اعداد مشخص شده‌اند - مثلاً (copy instruction) برابر ۰۰۱ می‌تواند باشد. مجموعه معین دستورالعمل‌های تعریف شده که توسط یک رایانه ویژه پشتیبانی می‌شود را زبان ماشین می‌نامند. در واقعیت، اشخاص معمولاً به زبان ماشین دستورالعمل نمی‌نویسند بلکه بیشتر به نوعی از انواع سطح بالای زبان‌های برنامه‌نویسی، برنامه‌نویسی می‌کنند تا سپس توسط برنامه ویژه‌ای (تفسیرگرها (interpreters) یا همگردان‌ها (compilers) به دستورالعمل ویژه ماشین تبدیل گردد. برخی زبان‌های برنامه‌نویسی از نوع بسیار شبیه و نزدیک به زبان ماشین که اسمبلر (یک زبان سطح پایین) نامیده می‌شود، استفاده می‌کنند؛ همچنین زبان‌های سطح بالای دیگری نیز مانند پرولوگ نیز از یک زبان انتزاعی و چکیده که با زبان ماشین تفاوت دارد بجای دستورالعمل‌های ویژه ماشین استفاده می‌کنند.

معماری‌ها

در رایانه‌های معاصر واحد محاسبه و منطق را به همراه واحد کنترل در یک مدار مجتمع که (CPU) نامیده می‌شود، جمع نموده‌اند. عموما، حافظه رایانه روی یک مدار مجتمع کوچک نزدیک CPU قرار گرفته. اکثریت قاطع بخش‌های رایانه تشکیل شده‌اند از سامانه‌های فرعی (به عنوان نمونه، منبع تغذیه رایانه) و یا دستگاه‌های ورودی/خروجی.

برخی رایانه‌های بزرگ‌تر چندین CPU و واحد کنترل دارند که بصورت هم‌زمان با یکدیگر درحال کارند. این‌گونه رایانه‌ها بیشتر برای کاربردهای پژوهشی و محاسبات علمی بکار می‌روند.

کارایی رایانه‌ها بنا به تئوری کاملاً درست است. رایانه داده‌ها و دستورالعمل‌ها را از حافظه‌اش واحد پردازنده مرکزی در رایانه‌های شخصی امروزی مانند پردازنده‌های شرکت ای-ام-دی و شرکت اینتل از معماری موسوم به
:: موضوعات مرتبط: علمی , ,

کاروانسرای مشیر الملک

نوشته شده در جمعه 29 شهريور 1392

بازدید : 1604

نویسنده : مدیر وبسایت

نظرات ()

كاروانسرای مشیرالملك

كاروانسرای مشیرالملك در ضلع شرقی میدان مركزی شهر برازجان قرار دارد این كاروانسرا در سال 1250 شمسی به فرمان حاج میرزا ابوالحسن خان مشیرالملك با هزینه‌ای معادل 40 هزارتومان ساخته شد. معمار این ساختمان حاج محمد رحیم شیرازی سازنده پل مشیر و كاروانسرای دالكی است كه به طرز ماهرانه‌ای اقدام به ساخت این بنا به سبك معماری زندیه كرده است.عمده مصالح تشكیل دهنده این كاروانسرا سنگ، گچ و ساروج است و در كف آن از تخته سنگ‌های بزرگ تراشیده شده، استفاده شده است.

بام كاروانسرای مشیرالملك نیز با سنگ پهن تراشیده شده مفروش شده بود كه به هنگام بارندگی آب باران بوسیله ناودان‌های سنگی كه به طرز جالبی تعبیه شده بودند به بیرون از كاروانسرا هدایت می‌شد. در دیوار ضلع غربی كاروانسرا درب ورودی بسیار بزرگی از جنس چوب قرار دارد كه راه ورودی اصلی به حیاط كاروانسرا بوده است. در همین ضلع طبقه دوم كاروانسرا وجود دارد كه به شاه‌نشین معروف است. در جلوی شاه‌نشین یك تراس نسبتاً وسیع رو به خارج وجود دارد.

در دو طرف این شاه‌نشین راه پله هایی وجود دارد كه پشت بام كاروانسرا را به محوطه دیگری كه اندرون كاروانسرا و مخصوص زنان و كودكان بوده است وصل می‌شود.

این بنا مثل سایر كاروانسرا‌های دیگر دارای 4 برج مرتفع است. مساحت كل بنا 7000 متر مربع با زیر بنایی در حدود 4200 متر مربع می‌باشد. كاروانسرای مشیرالملك مجموعاً دارای 68 باب اتاق و حجره بوده كه به دلیل تغییر كاربری آن در دوره‌های بعدی تعداد اتاق‌ها كم یا زیاد شده‌اند.

از این بنا تا سال 1300 شمسی به عنوان كاروانسرا استفاده می‌شد كه به دلیل واقع شدن شهر برازجان بر سر راه تجارتی شیراز به بوشهر مكانی مناسب جهت استراحت كاروانیان بوده است.

از سال 1300 شمسی كه قشون نظامی به برازجان وارد شد این كاروانسرا محل مناسبی برای استقرار نظامیان شناخته شد.از سال 1335 با تغییرات و تعمیراتی، این بنا در اختیار شهربانی قرار گرفت كه از آن به عنوان زندان استفاده می‌شد. به همین دلیل به دژ برازجان معروف شد.

این بنا سال 1377 با پیگیری‌های مكرر مدیریت میراث فرهنگی بوشهر به دلیل اهمیت و ارزش آن تخلیه شد و در جهت كاربری فرهنگی و هنری این اثر تاریخی مرمت‌های لازم روی آن صورت گرفت.

كاروانسرای مشیرالملك در سال 1362 به شماره 1638 در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسید.

:: موضوعات مرتبط: علمی , ,

پاور پیت مبانی معماری تاریخی ایران

نوشته شده در جمعه 29 شهريور 1392

بازدید : 1451

نویسنده : مدیر وبسایت

نظرات ()

دانلود پاورپینت

:: موضوعات مرتبط: دانلود پاور پیت , ,

پاورپیت بهلول عاقل دانا

نوشته شده در جمعه 29 شهريور 1392

بازدید : 2920

نویسنده : مدیر وبسایت

نظرات ()

دانلود پاورپیت بهلول دانا

:: موضوعات مرتبط: دانلود پاور پیت , ,

خطر ناک ترین پل های دنیا +عکس

نوشته شده در جمعه 29 شهريور 1392

بازدید : 1689

نویسنده : مدیر وبسایت

نظرات ()

ما همه روزه از پلهایی متفاوت و با آرامش خاطر عبور میکنیم اما همچنان در نقاط مختلف جهان پلهایی هست که عبور از آنها جرات بسیاری میخواهد. در این پست تصاویری از خطرناک ترین پلهای جهان تقدیم شما دوستان عزیز میشود که بیشتر در کشورهایی نظیر هند، مالزی، فیلیپین، پاکستان، نپال، و … وجود دارند.

یک پل می تواند بنا به دلایل مختلفی خطرناک یا ترسناک باشد اعم از اینکه بسیار قدیمی بودن، باریک بودن، ارتفاع بیش از حد از سطح زمین، بر بلندای یک رودخانه خروشان، فرسودگی سطح زیرین که معمولا از چوب است، معلق بودن بوسیله طناب که به مرور زمان سست و پاره می شوند و خیلی از موارد دیگری که تصاویر زیر گویای آن خواهند بود.

در صورتی که هر یک از عکس ها باز نشد بر روی آن راست کلیک کرده و گزینه Show Picture را انتخاب کنید

پل Carrick در ایرلند شمالی

:: موضوعات مرتبط: علمی , ,

برج میلاد

نوشته شده در جمعه 29 شهريور 1392

بازدید : 1652

نویسنده : مدیر وبسایت

نظرات ()

برج میلاد نام برج مخابراتی چندمنظوره است که در شمال غربی تهران، پایتخت ایران قرار دارد. این برج با ارتفاع ۴۳۵ متر، بلندترین برج ایران،^[۲]^[۳] ۶اُمین برج بلند مخابراتی جهان و ۱۹اُمین سازهٔ بلند نامتکی جهان است. این برج با ۱۳ هزار متر زیربنا از نظر وسعت کاربری سازهٔ رأس برج در میان تمامی برج‌های مخابراتی دنیا مقام نخست را دارد.^[۴] این سازه به دلیل بلندی بسیار و شکل ظاهری متفاوتش، تقریباً از همه جای تهران نمایان است و از این رو، یکی از نمادهای پایتخت ایران به شمار می‌آید.

برخی بر این باورند که این برج روی سامانه گسل شهرک قدس ساخته شده است.^[۵]

محتویات

پیشینه

بخش پایینی برج

سکوی دید باز^[۶]

نمای گرفته شده از پایین برج

پیشنهاد ساخت یک برج و تالار نمادین برای شهر تهران در سال ۱۳۷۰، در زمانی که شهردار تهران بود، مطرح شد و در پایان سال ۱۳۷۲، محل کنونی از میان ۱۷ نقطه پیشنهادی ساخت آن برگزیده شد. غلامحسین کرباسچی ادعا می کند طرح برج میلاد در دوره شهرداری او و با توجه به سفرهای خارجی‌اش ارائه شده است. او می‌گوید: «در بازدیدهای مختلفی که از شهرهای بزرگ دنیا داشتیم، می‌دیدیم که ساختمان‌های مختلفی در این شهرها وجود دارد که هم به نوعی سمبل شهر است و‌ هم جاذبه توریستی است برای شهر.»^[۷] گفته می‌شود که برج میلاد و مجموعه یادمان بخشی از طرحی بزرگ به نام شهستان پهلوی هستند که پیش از انقلاب اسلامی ایران طراحی شده و در دست احداث بود.^[۸]

ساخت

کلنگ ساخت این برج در سال ۱۳۷۶ به مناسبت یکصدمین زادروز روح‌الله خمینی بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران با نام میلاد به زمین زده شد.^[۹] ساخت این برج ۱۱ سال به درازا انجامید. در ۸ سال نخست تنها ۴۰ درصد از برج تکمیل شده بود، اما با سرعت بخشیدن به پروژه توسط محمدباقر قالیباف، شهردار تهران، ۶۰ درصد بعدی در ۳۰ ماه ساخته شد.^[۱۰]

گشایش

پس از ۱۱ سال از آغاز ساخت و در روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷؛ برج میلاد با حضور نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شورای اسلامی شهر تهران و محمدباقر قالیباف، شهردار تهران با شعار «آسمان نزدیک است» گشایش یافت.^[۱۱] این مراسم را بیش از ۲۵۰ خبرنگار ایرانی و خارجی پوشش دادند.^[۱۲]

جایگاه جغرافیایی

برج میلاد، میان تپه‌ای با مساحت تقریبی ۱۴ هکتار واقع در جنوب محله شهرک غرب و شمال کوی نصر (گیشا) در منطقه ۲ شهرداری تهران قرار دارد. از نظر مختصات جغرافیایی، سازه برج در ۵۱ درجه، ۲۲ دقیقه و ۳۲ ثانیه طول شرقی و ۳۵ درجه، ۴۴ دقیقه و ۴۰ ثانیه عرض شمالی قرار گرفته‌است.

این محل پس از بررسی و مطالعه ۱۷ نقطه مختلف شهر تهران توسط یک گروه شامل تیم شهرسازی، تیم مطالعات تلویزیون، مخابرات، راه و ساختمان، اقتصادی، معماری، هواشناسی، تیم مطالعات ترافیک و تیم ژئوتکنیک برگزیده شده است.

دسترسی همگانی با سطح سرویس‌دهی مطلوب
قرارگیری در مرتفع‌ترین نقاط شهر
اشراف بر زیباترین مناظر و نقاط شهر
فضائی لازم جهت عملکردهای پیشنهادی و توسعه آتی
مجهز بودن به تاسیسات زیر بنایی
فاصله مناسب با پایانه‌های مهم مانند فرودگاه و ایستگاه راه‌آهن
ایجاد پوشش تلویزیونی
قابلیت ارتباط و دید مستقیم با ایستگاه‌های مخابراتی
استقرار در میان کاربری‌های هماهنگ و غیر مزاحم
استقرار در امتداد محورهای عمده شهر
پتانسیل برقراری ارتباط بصری با دیگر نشانه‌ها و فضاهای شهری
قابلیت برخورداری از فضاهای سبز و یا دیگر عناصر طراحی محیطی

راه‌های دسترسی

از دیدگاه راه‌های دسترسی و حمل و نقل، برج میلاد دارای شرایط بسیار مطلوب و استثنایی است.

این مجموعه در میان چهار بزرگراه اصلی تهران یعنی بزرگراه‌های همت، چمران، حکیم و شیخ فضل‌الله نوری قرار دارد، همچنین خط اختصاصی از یکی از ایستگاه‏های مترو و تدارک امکانات حمل و نقل هوایی برای ارتباط سریع با فرودگاه نیز برای آن پیش‌بینی شده‌است.

کاربری‌ها

عکس ضد نور از برج میلاد در هنگام ظهر

برج میلاد با هدف احداث سازه‏ای به یاد ماندنی و به عنوان نمادی برای شهر تهران و به منظور رفع نیازهای مخابراتی و تلویزیونی تهران ساخته شده‌است.

کارکردهای عمده این برج به شرح زیر است:

ایجاد و گسترش شبکه دسترسی بدون سیم
ایجاد زیرساخت مناسب برای سیستم‌های جدید تلویزیونی
بهینه‌سازی پوشش رادیو و تلویزیونی
کاربری‌های هواشناسی و کنترل ترافیک
گسترش و بهینه‌سازی پوشش شبکه‌های بی‌سیم و پی‌جو
ایجاد جاذبه گردشگری و بهره‌مندی از فضاهای گردشگری، تجاری و فرهنگی (رستوران گردان، سکوی دید، نگارخانه هنری، گنبد آسمان، موزه انقلاب اسلامی)

کاربری فرهنگی

نمونک برج میلاد در ساختمان پایه برج

در ۲۵ شهریور ۱۳۸۷، دوازدهمین جشن سینمای ایران با حضور ۵ هزار نفر در پای برج میلاد برگزار شد.^[۱۳] در ۲۳ و ۲۴ آبان مسابقات بین‌المللی قرآن تهران و در ۲۹ و ۳۰ آبان نیز همایش شهرداران کلانشهرهای آسیا در این برج برگزار شد.^[۱۴] تالار این برج اغلب اوقات به خصوص روزهای پایان هفته میزبان اجراهای هنرمندان ایرانی است.

ویژگی‌های فنی

این برج سازه‌ای است بتنی با کاربردهای متنوع، ۴۳۵ متر از سطح زمینهای مجاور ارتفاع دارد که ۳۱۵ متر از آن مربوط به شفت بتنی و ۱۲۰ متر دیگر مربوط به آنتن برج است.

وزن برج میلاد ۱۶۱٬۰۰۰ تُن و زیربنای آن ۵٫۵ برابر یک زمین فوتبال است.^[۱۵]

پایهٔ اصلی برج بتن آرمه است. ارتفاع آن ۳۱۵ متر از روی زمین‌طبیعی با مقطع حجره‌ای (سلولار) است. حدود ۳۳۰۰۰ متر مکعب بتن در آن مصرف شده‌است. این بدنه شامل هسته مرکزی و چهار عدد باله‌است.

درون هسته مرکزی ۳ حجره به آسانسورها و یک حجره به راه پله اضطراری اختصاص یافته‌است. باله در تراز صفر برج به‌صورت ذوزنقه در چهار طرف قرار دارد و تا ارتفاع ۲۴۰ متری به‌صورت هرمی شکل کاهش مقطع دارد. هسته مرکز از این تراز به تنهایی تا ۳۱۵ متر ادامه می‌یابد. از تراز ۲۴۵ تا ۳۱۵ متر سازه رأس برج قرار دارد.

ویژگی‌های معماری و کاربردی سازه بالای برج میلاد

ساختمان بالای برج میلاد مجموعه‌ای از ۱۲ طبقه با کاربردهای مختلف در طبقات است. این ساختمان پس از اجرای بدنه اصلی برج تا تراز ۳۱۵+ ساخته و در بالای بدنه اصلی نصب می‌شود. قسمت مرکزی سازه رأس برج بتنی است که قبلاً در امتداد بدنه اصلی برج و از تراز ۲۴۷+ تا ۳۱۵+ اجرا شده‌است.

سه طبقه تأسیساتی به ترتیب در ترازهای گوناگون وجود دارد که مساحت هر طبقه ۷۰ متر مربع است. سازه فلزی رأس مشخصاتی به شرح ذیل را داراست:

به‌طور کلی سازه رأس به دو قسمت عمده شامل سبد فلزی و قسمت فوقانی تقسیم می‌شود.

این برج از ۳ قسمت تشکیل شده‌است: لابی، شفت، سازه راس که لابی تشکیل شده‌است از ۷ طبقه و شفت در هر ۱۲ متر یک طبقه برای کارهای خدماتی و دسترسی برای کارهای محافظت و سازه راس از ۱۳ طبقه تشکیل شده‌است.

امکانات ویژه آسمانخراش

بالابرها: برج دارای شش بالابر (آسانسور) اصلی است که به‌صورت زیر جدا می‌شوند:

بالابر میهمان ۲ دستگاه
بالابر خدماتی ۱ دستگاه
بالابر خدماتی و تلویزیونی و مخابراتی ۱ دستگاه
بالابر رستورانِ گردان ۱ دستگاه
بالابر گنبد آسمان ۱ دستگاه
علاوه بر این‌ها یک بالابر میان طبقه‌های راس حرکت خواهد کرد.

رستوران گردان
محیط‌های رو باز و سر بسته برای بازدید از شهر
نمایشگاه دفاع مقدس در سرسرا (لابی)
امکانات ویژه مخابراتی
امکانات ویژه تلویزیونی
دکل مخابراتی با آنتن‌های متفاوت
کافه‌تریا در راس
نگارخانه آزاد هنری
امکانات فروشگاهی در سرسرا (لابی)
فضاهای خدماتی

جایگاه برج میلاد از دیدگاه بلندی در جهان

نمودار ۷ برج مخابراتی بلند جهان:
۱.برج توکیو اسکای تری ۶۳۴ متر
۲.برج گوانگژو و سیجسین ۶۰۵ متر
۳.برج سی ان ۵۵۳٫۳ متر
۴.برج اوستانکینو ۵۴۰ متر
۵.برج ارینتال پیرل ۴۶۷ متر
۶. برج میلاد ۴۳۵ متر
۷.برج کوالالامپور ۴۲۱ متر

فهرست‌های زیر آخرین بار در تاریخ ۱۷ اکتبر ۲۰۱۱ (‎۲۵ مهر ۱۳۹۰) به‌روزرسانی شده است.

در میان برج‌های مخابراتی جهان

نوشتار اصلی: فهرست برج‌های بلند مخابراتی جهان

برج میلاد از دیدگاه بلندی، ششمین برج مخابراتی بلند جهان است. ۷ برج مخابرتی بلند جهان به ترتیب زیر می‌باشد:

در میان سازه‌های نامتکی جهان

نوشتار اصلی: فهرست بلندترین ساختمان‌ها و سازه‌ها در جهان

برج میلاد ۲۰اُمین سازهٔ بلند نامتکی (سازه‌هایی که بدون هیچ نگه‌دارنده‌ای همانند سیم و دکل سرپا هستند) جهان است.

مکان	تهران، ایران
آغاز پروژه	۱۳۷۶
پایان پروژه	۱۳۸۶
گشایش	۱۶ مهر ۱۳۸۷
کاربری	توریستی، بازرگانی و مخابراتی
بلندی تا نوک آنتن	۴۳۵ متر
معمار	محمدرضا حافظی
پیمانکار	شرکت بلندپایه
مدیر طرح	شرکت یادمان سازه
مدیر	شهرداری تهران
بودجه ساخت	۵۰۰ میلیون دلار^[۱]

:: موضوعات مرتبط: علمی , ,

برج ایفل

نوشته شده در جمعه 29 شهريور 1392

بازدید : 1762

نویسنده : مدیر وبسایت

نظرات ()

مکان	پاریس، فرانسه
وضعیت	کامل
تاریخ احداث	۱۸۸۷-۱۸۸۹
تاریخ افتتاح	۳۱ مارس ۱۸۸۹
معمار	گوستاو ایفل
مهندس
پیمانکار	گوستاو ایفل

برای دیگر کاربردها، ایفل (ابهام‌زدایی) را ببینید.

برج ایفل (به فرانسوی: Tower Eiffel)‏ برجی فلزی در میدان شان دو مارس و در کنار رود سن واقع در شهر پاریس است. برج ایفل که امروزه به عنوان نماد فرانسه شناخته می‌شود، پربازدیدترین بنای جهان و یکی از شناخته‌شده‌ترین بناها در جهان است.

ساخت برج ایفل در سال ۱۸۸۷ آغاز و در ۳۱ مارس ۱۸۸۹ به پایان رسید. در آغاز برج ایفل برای نمایشگاه جهانی و به مناسبت صدمین سالگرد انقلاب فرانسه ساخته شد ولی پس از ساخت این بنا مورد قبول همگان واقع نشد و ۳۰۰ نفر که در بین آنها می‌توان از امیل زولا، گی دو موپاسان، و هم چنین الکساندر دوما نویسنده شهیر فرانسوی نام برد، به ساخت آن شدیداً اعتراض نمودند.

نام برج ایفل از نام سازنده‌اش گوستاو ایفل گرفته شده است.

محتویات

مقدمه

تا سال ۱۸۸۹ ستون یادبود واشنگتن به عنوان بلندترین سازه جهان شناخته می‌شد اما در این سال برج ایفل جانشین آن شد.

برج ایفل به مدت ۴۱ سال تا زمان بهره برداری از در نیویورک در سال ۱۹۳۰، به عنوان بلندترین برج جهان شناخته می‌شد.^[۱]^[۲]^[۳]^[۴]

این برج هم اکنون بلندترین سازه موجود در شهر پاریس و چهارمین سازه بلند فرانسه است. در سال ۲۰۰۶ قریب ۶٬۷۱۹٬۲۰۰ نفر از این برج دیدن کردند. با توجه به اینکه از ابتدای ساخت این برج تاکنون بیش از ۲۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر از این بنا دیدن کرده‌اند،^[۵] این بنا به عنوان پربازدید کننده‌ترین بنا در جهان شناخته می‌شود.

بلندی برج ایفل بادر نظر گرفتن آنتن تلویزیونی ۲۴ متری بر فراز آن ۳۲۵ متر می‌باشد و وزن تقریبی آن ۷۲۰۰ تن است. ۱۶۶۵ پله تا بالاترین نقطه برج ادامه دارند که البته پله‌های طبقه دوم به بالاترین نقطه برج به روی بازدیدکنندگان بسته است. ساختار این سازه به شکلی است که باز و بدون طبقه‌های میانی (به جز دو سطح) می‌باشد. یک سمت آن رودخانه سن و سمت دیگر البته کمی دورتر بنای گنبددار و زرینی دیده می‌شود که نام دارد و مقبره ناپلئون آنجاست.

نورپردازی ایفل

نورپردازی ایفل در شب

برج ایفل به وسیله ۳۳۶ پروژکتور نورپردازی شده است و ۲۰ هزار نور نقطه‌ای در شب این برج را به درخشش در می‌آورد که این نورها از ۸۰ کیلومتری قابل مشاهده هستند. در سال ۱۸۸۹ به وسیله ۱۰ هزار لامپ گازی نورپردازی شد از سال ۱۹۸۵ تا کنون با نور طلایی نورپردازی شده است.[

عکس های برج ایفل

جزئیات آهنکاری (آهن آلات) برج ایفل

جزئیات ساخت و ساز (آهنکاری)

پمپ هیدرولیک اصلی برای بالابرهای ادوکس

یک روز ابری بهاری از بالای

طرح اولیه برج ایفل

:: موضوعات مرتبط: علمی , ,

تروجان جدید

نوشته شده در جمعه 29 شهريور 1392

بازدید : 1375

نویسنده : مدیر وبسایت

نظرات ()

یك تروجان جدید Mac OS X كشف شده است كه بر اساس اینكه بر روی حساب كاربری با مجوزهای Admin اجرا میشود یا خیر، اجزای مختلفی را بر روی سیستم قربانی نصب میكند. این تهدید خود را بدون سر و صدا نصب مینماید و برای ضربه زدن به سیستم Mac، نیازی به كلمه عبور كاربر ندارد. جزء راه نفوذ مخفی این بدافزار هر پنج دقیقه یكبار با آدرس آی پی 176.58.100.37 تماس برقرار كرده و منتظر دستورات میماند.

شركت امنیتی Intego كه پس از كشف این بدافزار امضاهای ضد بدافزار خود را به روز كرده است، آن را OSX/Crisis نامیده است.

این تروجان مثل اغلب تروجانهای دیگر زمانی كه اجرا میگردد، بی سر و صدا یك راه نفوذ مخفی نصب میكند. اما چیزی كه نگران كننده است این است كه OSX/Crisis بر اساس اینكه حساب كاربر دارای مجوزهای Admin باشد یا خیر، اجزای مختلفی را بر روی سیستم قربانی نصب مینماید كه از آنها برای پنهان كردن فعالیتهای خود استفاده میكند. البته این تروجان همیشه تعدادی فایل و فولدر برای انجام كار خود ایجاد مینماید.

اگر این بدافزار بر روی سیستمی با مجوزهای Admin اجرا گردد، برای پنهان كردن خود یك rootkit بر روی سیستم قرار میدهد. این بدافزار زمانی كه با مجوز Admin اجر میشود، 17 فایل ایجاد میكند و زمانی كه بدون مجوز Admin اجرا میگردد، 14 فایل. بسیاری از این فایلها به طور تصادفی نامگذاری میشوند، ولی برخی فایلها نیز دارای نامهای ثابت هستند. به هر حال این فولدر تحت هر شرایطی ایجاد میگردد:

/Library/ScriptingAdditions/appleHID/

اما در صورت داشتن مجوز Admin، فولدر زیر نیز ایجاد میشود:

/System/Library/Frameworks/Foundation.framework/XPCServices/

به گفته یك سخنگوی Intego، این فایل به روشی ایجاد میشود كه استفاده از ابزارهای مهندسی معكوس در هنگام تحلیل فایل را مشكل میسازد. این نوع تكنیك ضد تحلیل در بدافزارهای ویندوز معمول است، ولی در مورد بدافزارهای OS X روشی غیر معمول به حساب می آید.

این بدافزار خاص صرفا سیستمهای OS X 10.6 Snow Leopard و OS X 10.7 Lion را تحت تاثیر قرار میدهد.

:: موضوعات مرتبط: درباره ی ویروس ها , ,

کاخ سفید

نوشته شده در جمعه 29 شهريور 1392

بازدید : 1940

نویسنده : مدیر وبسایت

نظرات ()

کاخ سفید (به انگلیسی: White House)‏ محل زندگی و کار رییس جمهوری ایالات متحده آمریکا است.

امروزه کاخ سفید به سه قسمت منزل ریاست جمهور در مرکز، شاخه شرقی کاخ، و شاخه غربی کاخ تقسیم گردیده‌است. ساختمان کاخ سفید شامل شش طبقه‌است: طبقه همکف، طبقه کشور، طبقه دوم، طبقه سوم و دو طبقه زیرزمین. و مساحتی برابر ۵٬۱۰۰ متر مربع را می‌پوشاند. ۱۳۲ اتاق و ۳۵ دستشویی٫ پنج آشپز تمام وقت و روزانه حدود ۵٬۰۰۰ بازدید کننده دارد.کاخ سفید در شماره ۱۶۰۰(Pennsylvania Avenue NW)واقع شده‌است. به عنوان دفتر مجریه رئیس جمهور آمریکا واژه خانه سفید غالبا کنایه از کابینه ریاست جمهوری آمریکا است. کاخ سفید متعلق به پارک ملی (National Park Service) است که بخشی از پارک پرزیدنت(President's Park) است.

محتویات

پیشینه

نخستین عکس شناخته شده از کاخ سفید به سال ۱۸۴۶ میلادی

این ساختمان بین سال‌های ۱۷۹۲ و ۱۸۰۰ با ماسه سنگ‌های سفید به سبک جورجیان (Georgian style) همزمان با ساخت شهر واشنگتن ساخته شد. جان آدامز اولین رئیس جمهور آمریکا بود که در آن اقامت نمود و از آن دوران کاخ سفید همواره محل اقامت رئیس جمهور وقت آمریکا بوده‌است. هنگامی که توماس جفرسون (۱۸۰۱)در کاخ سفید اقامت یافت با کمک مهندس معمار بنجامین هنری لاتروب بنای بیرونی کاخ رابا افزودن دو ستون گسترش داد.

کاخ سفید در سال ۱۸۱۴ (در طول جنگ ۱۸۱۲) توسط ارتش بریتانیا صدمه فراوان دید و محتویات آن به تاراج رفت ولی مدت زمان کمی بعد از ویرانی اقدام به بازسازی آن شد. و در اکتبر سال ۱۸۱۷ رئیس جمهور آمریکا جیمز مونرو در کاخ سفید که فقط قسمتی از آن بازسازی شده بود اقامت یافت.^[۱] کاخ سفید در طول سالیان متمادی چندین بار بازسازی و گسترش یافته‌است.

نام گذاری

بنای کاخ سفید در ابتدا «قصر ریاست جمهوری» یا عمارت ریاست جمهوری نامیده می‌شد. این بنا برای اولین بار در سال ۱۸۱۱ کاخ سفید نام گرفت. به روایتی در زمان بازسازی، این بنا را سفید کردند تا آثار سوختگی آن را بپوشانند واز آن زمان سفید نامیده شد. این روایت بی اساس است زیرا این بنا از زمان ساخت آن در سال ۱۷۹۸ سفید، رنگ شده بود. این بنا در متون رسمی عمارت هیئت اجرایی نامیده می‌شد. اما در زمان ریاست جمهوری تئودور روزولت ۱۹۰۱ نام غیر رسمی کاخ سفید واشنگتن روی سرنامه‌های رسمی آن چاپ شد. در سرنامه‌های فعلی هم لغت کاخ سفید و واشنگتن در وسط صفحه چاپ می‌شود که به زمان کابینه فرانکلین دلانو روزولت بر می‌گردد. نظریه دیگری این است که نام کاخ سفید از نام مزرعه عمارت سفید (White House Plantation)که محل اقامت مارتا کاستیس واشنگتن(Martha Custis Washington) بود گرفته شده‌است.مزرعه عمارت سفید در بخش نیو کنت (New Kent County) در ایالت ویرجینیا(Virginia) واقع شده بود ودر قرن هیجدهم رئیس جمهور و همسرش در آن زندگی می‌کردند.^[۲]

شاخه غربی

دفتر رئیس جمهور (دفتر بیضی شکل) و دفتر کارمندان رتبه بالای او با اتاقی برای ۵۰ کارمند و همچنین اتاق هیئت دولت که ملاقات‌های رئیس جمهور با هیئت دولت درآنجا صورت می‌گیرد در شاخه غربی کاخ سفید واقع شده‌است.

شاخه شرقی

شاخه شرقی که دارای یک دفتر اضافی است، در سال ۱۹۴۲ به کاخ سفید اضافه شد.این قسمت از کاخ سفید در سال ۱۹۷۷ علاوه براستفاده‌های سابق آن برای اولین بار دفتر کارکنان همسر رئیس جمهور آمریکا روزالین کارتر را نیز در خود جای داد. و از آن پس بطور رسمی«دفتر همسر رئیس جمهور» نام گرفت. شاخه شرقی در طول جنگ جهانی دوم به منظور پنهان کردن، ساختمان پناهگاه زیر زمینی که برای مواقع اضطراری ساخته شده بود، بنا شد. پناهگاه زیرزمینی مرکز عملیات اضطراری ریاست جمهوری نام گرفت.

عکس های کاخ سفید